Ridley Scott'ın Kayıp Dune: 40 yaşındaki bir sır açıklandı
Bu hafta, David Lynch'in Dune prömiyerinden bu yana kırk yıldır, beklenmedik bir şekilde sadık bir kült takiben bir gişe flopu. Denis Villeneuve'nin son uyarlamasıyla tam bir tezat oluşturdu, franchise tarihine olan ilgiyi artırdı. Bu makale daha önce bilinmeyen bir bölümü araştırıyor: Ridley Scott'ın terk edilmiş Dune projesi.
T.D. Nguyen'in Coleman Luck Arşivleri'ndeki 133 sayfalık Ekim 1980 taslağını keşfi sayesinde, şimdi Frank Herbert'in hantal, iki bölümlü senaryo adaptasyonundan sonra Scott tarafından görevlendirilen yukarıdan aşağıya bir yeniden yazma olan Rudy Wurlitzer'in senaryosuna erişebiliyoruz. İki parçalı bir destanın birinci bölümü olarak tasarlanan bu sürüm, çok farklı bir kumula büyüleyici bir bakış sunuyor.
Scott'ın vizyonu, bu ortaya çıkarılmamış senaryoda açıklandığı gibi, hem Lynch'in hem de Villeneuve'nin yorumlarından önemli ölçüde farklıdır. Wurlitzer'in senaryosu, romanın özünü korurken benzersiz bir duyarlılık enjekte eder. Scott, Total Film ile 2021 röportajında senaryoyu "oldukça iyi iyi" olarak nitelendirdi.
Scott'ın Dune 'nin ölümünün nedenleri çok yönlüdür: kardeşinin ölümü, Meksika'da filme alma isteksizliği, bütçe aşımları ve Blade Runner projesinin cazibesi. Ancak, evrensel yönetici Thom Mount'un belirttiği gibi, senaryoda evrensel beğeni topladı.
Yeniden tasarlanmış bir Paul Atreides
Wurlitzer'in senaryosu, düşünceli bir genç olarak değil, vahşi masumiyetini sergileyen ve hızla yeteneklerini gösteren çok daha iddialı bir Paul Atreides'i tasvir ediyor. Bu, Timothée Chalamet'in Villeneuve filmindeki tasviri ve Lynch'in versiyonunda Kyle MacLachlan'ın tasvir ettiği daha savunmasız Paul ile keskin bir tezat oluşturuyor. Senaryo, Paul'un eğitimini ve nihai olarak Duncan Idaho'nun aşılmasını gösteren bir flaş içeriyor.
Belgeselin yapımcısı Stephen Scarlata Jodorowsky'nin Dune , "Rudy Wurlitzer’in Paul versiyonu çok daha iddialı ... aktif olarak görev alıyor." Scarlata, Paul'un kırılganlığının yarattığı gerilimi vurgulayan Lynch'in tasvirini tercih ediyor.
Değişen bir anlatı
Wurlitzer'in senaryosunda çok önemli bir bükülme imparatorun ölümüne odaklanır, Herbert'in romanında bir katalizör yoktur. Bu olay, Atreides'in çöküşüne yol açan olaylar zincirini tetikler. Senaryoda ayrıca İmparator'un cenaze töreninin ayrıntılı bir tasviri, renkli enerjilerle dolu mistik bir sahne ve konuşan bir ortam bulunmaktadır.
Senaryo, "baharatları kontrol eden evreni kontrol eden" ikonik çizgiyi tutar, ancak ilişkilendirmesi belirsiz kalır. Duneinfo 'dan Mark Bennett, Lynch'in Wurlitzer'in senaryosundan ödünç alıp almadığını veya bağımsız olarak tasarlayıp tasarlamadığını düşünüyor.
Lonca navigatörü de canlı bir şekilde tasvir edilir, uzun, belirsiz bir insansı figür olarak görselleştirilen baharat mutasyona uğramış bir yaratık. Villeneuve'nin filmlerinde bulunmayan bu tasvir, dahil edilmesini öven senaryo yazarı Ian Fried için bir vurgu.
Şiddet ve ekolojik temalar
Wurlitzer'in senaryosu, savaş ve ölüm grafik tasvirlerini içeren şiddeti önemli ölçüde artırıyor. Aakeen'in Squalid bir şehir olarak tasviri, Cezayir Savaşı estetiğini yineliyor, sınıf eşitsizliğini vurguluyor. 1980'lerin aksiyon filmlerini anımsatan bir çubuk kavga sahnesi, senaryoların artan yoğunluğuna daha da katkıda bulunuyor.
- Dune * 'in ekolojik yönleri de güçlü bir şekilde vurgulanmaktadır, Liet Kynes baharat hasatının yıkıcı etkisini vurgulamaktadır. Çevresel sonuçlara odaklanmak, kızartın, adaptasyonun eşsiz bir gücü olarak övülür.
atlanan ensest
Bu taslaktan dikkate değer bir ihmal, Paul ve Jessica arasındaki ensest ilişkisidir, bu da Herbert ve De Laurentiis'i kızdıran bir ayrıntı. Wurlitzer, bu tür sahneleri daha önceki bir taslağa dahil etti, ancak sonuçta kaldırıldı.
Farklı bir Mesih
Senaryo, cinsiyet bükme şamanı ve dev bir kum kurdu içeren mistik bir etkinlik olan bir yaşam töreniyle sonuçlanır. Tören, Jessica'nın yeni Rahip Anne ve Paul'ün Fremen kabilesine kabulü olduğu sonucuna varıyor. Bu son, romandan farklı olsa da, Dune: İkinci Bölüm 'in belirli yönlerini yansıtıyor.
Kalıcı bir etki
Herbert'in romanından farklılıklarına rağmen, Wurlitzer'in senaryosu, ekolojik temaları ve siyasi entrikaları vurgulayarak Dune 'nin benzersiz ve çekici bir yorumunu sunuyor. Tüm Dune hayranlarını tatmin etmemiş olsa da, cesur vizyonu ve olgun temaları dikkat çekicidir. Senaryo mirası, H.R. Giger'in çarpıcı kum kurdu tasarımını ve daha sonraki uyarlamalar üzerindeki etkisini içerir. Belki de gelecekte, bir film yapımcısı bu versiyonu tekrar ziyaret edecek ve bize ekolojik ve politik alt tonlarını gerçekten kucaklayan bir kumul uyarlaması verecektir.
