Nier: Automata ve Drakengard'ın ünlü yaratıcısı Yoko Taro, yakın zamanda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini bir sanat formu olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için piyasaya sürülen ICO , minimalist estetik ve uyarıcı, sözsüz hikaye anlatımı için hızla kült statüsü kazandı.
Taro, oyunun devrimci çekirdek tamircisini vurguladı: Yorda'yı elini tutarak yönlendirdi. " ICO size bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımakla görevli olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Bu basit eylemin, çığır açan, zorlu yerleşik oyuncu etkileşimi normları olduğunu vurguladı.
O zaman, başarılı oyun tasarımı genellikle basit görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , saf mekanik inovasyon üzerinde duygusal rezonans ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, ICO'nun sanat ve anlatının sadece pencere giydirme değil, oyun deneyiminin ayrılmaz bir parçası olabileceğini kanıtladığına inanıyor.
ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, ince etkileşimler ve atmosferik tasarım yoluyla aktarılan derin anlam gösterisini övdü.
ICO'nun ötesinde, Taro diğer iki etkili oyunun daha fazla gösterilmesi: Toby Fox'un Undertale ve Playdead's Limbo . Bu başlıkların interaktif medyanın etkileyici yeteneklerini genişlettiğini ve video oyunlarının derinden duygusal ve entelektüel olarak uyarıcı deneyimler sunabileceğini kanıtladığını savundu.
Taro'nun bu oyunlar için takdiri, kendi çalışmalarının arkasındaki yaratıcı etkiler hakkında değerli bir fikir sunuyor ve video oyunlarının evrimini güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak vurguluyor.
