Doom serisi uzun zamandır evrenini süsleyen ikonik şeytani görüntüler kadar belirgin bir bağlantı olan metal müziğin ham enerjisi ile eş anlamlıdır. Cehennemin ateşli çukurlarından film müziklerinin akıl almaz yankılarına kadar, Doom'un estetiği, 30 yıllık tarihi boyunca oyunun yanında gelişen görsel ve işitsel bir evlilik sergileyen Iron Maiden gibi grupların yoğunluğunu yansıtıyor. Bu sinerji, Doom'un thrash kökenlerinden Modern Metalcore Doom: The Dark Ages'e kadar çeşitli metal alt türleri geçirdiğini gördü.
1993 yılında, orijinal kıyamet, 80'lerin sonu ve 90'ların başındaki metal devlerinden büyük ölçüde etkilenen bir film müziği ile sahneye çıktı. Ortak yaratıcı John Romero, Pantera ve Alice gibi grupların zincirlerde etkisini açıkça kabul etti, E3M1 için "Untitled" gibi parçalarda görülüyor: Pantera'nın "Ağzını" yansıtan Cehennem Keep Level. Bobby Prince tarafından hazırlanan oyunun skoru, thrash türünü benimsedi ve oyuncuları Mars'ın koridorları aracılığıyla metallica veya şarbon riffiyle aynı aciliyetle itti ve Doom'un hızlı tempolu, adrenalin yakıtlı oyununu mükemmel bir şekilde tamamladı.
Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri
6 resim 
On yılı aşkın bir süredir Doom'un müziği ve oyunu iç içe kaldı, ancak Doom 3'ün 2004'te piyasaya sürülmesi önemli bir değişime işaret etti. Bu oyun hayatta kalma dehşetine girdi ve daha yavaş, daha fazla atmosferik bir film müziği gerektirdi. Trent Reznor'u dahil etmek için ilk plan düşmesine rağmen, Chris Vrenna ve Clint Walsh devraldı ve Tool'un ilerici metal sesinden ilham aldı. Doom 3'ün Tool'un "Lateralus" u anımsatan ana teması, oyunun el feneri sınırlaması gibi tartışmalı oyun mekaniğine rağmen oyunun ürkütücü bilimkurgu ayarına uygun bir zemin sağladı.
Doom 3, ticari bir başarı olsa da, serinin geleneksel hızlı tempolu eyleminden bir sapmayı temsil ediyordu. Bu dönem FPS oyunlarında Call of Duty ve Halo gibi başlıklardan ve metal müzikte benzer şekilde dönüştürücü bir zamandan daha geniş bir evrim ile çakıştı. Doom 3'ün film müziği, Tool'un çalışması kadar ikonik olmasa da, deney oyununu etkili bir şekilde tamamladı ve serinin tarihindeki cesur bir bölümü işaretledi.
Bir aradan sonra Doom, yönetmenler Marty Stratton ve Hugo Martin tarafından canlandırılan 2016'da zaferle geri döndü. Mick Gordon tarafından bestelenen oyunun film müziği, oyunun acımasız temposuyla mükemmel bir şekilde eşleşen çığır açan bir DJent esintili puandı. "BFG Division" gibi parçalar ikonik hale geldi ve hem oyun hem de metal müziğin sınırlarını zorladı. Bu yeniden icat yüksek bir çubuk oluşturdu, takip, doom ebedi, zorlu bir çaba haline getirdi.
2020'de piyasaya sürülen Doom Eternal, Gordon'un geri döndüğünü gördü, ancak katılımı kimlik yazılımı ile anlaşmazlıklarla gölgelendi. Ortaya çıkan film müziği, çağdaş metal trendlerini ve Gordon'un çalışmalarını Ground Me the Horizon ve Mimarlar gibi gruplarla yansıtarak metalcore türüne eğildi. Hâlâ ağır olsa da, Ebedi'nin müziği ve oyun, selefinin ham yoğunluğundan biraz farklı olan platformlama ve bulmacalar gibi daha deneysel unsurlar tanıttı.
Doom: The Dark Ages, geleneksel doom oyununu Mechs ve Ejderhalar gibi yenilikçi unsurlarla harmanlayan yeni bir bölüm sunuyor. Oyunun daha yavaş temposu ve Kaptan Amerika'dan ilham alan kalkan gibi eşsiz savaş mekaniği çok yönlü bir film müziği talep ediyor. Yeni besteciler, hem geçmiş hem de şimdiki metal etkilerinden hareket ederek, orijinal kıyametin anımsatan thrash elemanlarının yanında Knocked Loose gibi bantların ağır dökümlerini dahil ediyor. Bu karışım, oyunun geniş, acımasız savaşını, oyunun dinamik doğasını yansıtan ağırdan çevikliğe geçebilecek bir film müziği ile eşleştirmeyi amaçlıyor.
Doom'un evrimi metal müziğin evrimini yansıtıyor, her taksit sınırları zorluyor ve yeni sesler ve oyun mekaniğini deniyor. Doom: The Dark Ages yaklaşımları olarak, hayranlar geleneksel ve yenilikçi unsurların heyecan verici bir karışımını dört gözle bekleyebilirler ve yeni yollar oluştururken dizinin mirasını onurlandıran bir deneyim vaat ederler. İster savaşının ham gücü ister müziğinin yoğunluğu olsun, Doom hem oyun hem de ağır müzik kültürünün temel taşı olmaya devam ediyor.
